Najkorzystniejszy jest układ, w którym wszystkie wypowiedzi jednego respondenta zakodowane są w jednym wierszu. Taki wiersz składa się: z kodu Grupy (duża litera) i Klasy (mała litera) oraz z ciągu rang wypowiedzi przed i po.
Wszystkie dane z tej samej próby powinny być zawarte w kolejnych wierszach.
Wszystkie wartości w danej kolumnie muszą dotyczyć tego samego Wskaźnika.

Wskaźnikami nazywamy tu zbiór wypowiedzi wobec pojedynczego bodźca-stwierdzenia, a ilościowo są to statystyki z rang lub wag przypisanych opcjom wybranym przez respondentów. Znak prim przy oznaczeniach statystyk (np. M') oznacza pomiar przed, a bis (M") – pomiar po. Znak ± (np. ±M) oznacza różnicę statystyk między drugim i pierwszym pomiarem.
W kolumnach tabeli – numerowanych zgodnie z pozycją bodźca-stwierdzenia w Skali pomiarowej – umieszczane są statystyki obliczone dla prób badawczych (Klas, Grup lub Ogółu). W przyjętej tu strukturze tabel, dwa sąsiednie Wskaźniki tworzą komplementarną parę kontrolną.

Sens merytoryczny zmiennych elementarnych wynika bezpośrednio z treści bodźców-stwierdzeń w kwestionariuszu. Statystyki tych zmiennych (miary Rozziewu i Konkluzyjności) są kluczowe w fazie weryfikacji i optymalizacji nowej Skali.

Składnikami nazywamy tu zmienne wyrażające jakościowo meritum badanych cech, a ilościowo jest to zbiór statystyk opisujących rezultaty pomiarów (np. poziomy, różnice, trend, dynamikę).
Każdy Składnik jest średnią z kontrolnej pary Wskaźników. W kolumnach tabeli – o zwięzłych nazwach pojęć zdefiniowanych w fazie konceptualizacji – umieszczane są statystyki obliczone dla każdej z porównywanych prób. Obok kodu lub numeracji próby (Klasy lub Grupy) podaje się też ich liczebności (n=94, n=113). W przyjętej tutaj strukturze przekrojów przez zmienne, dwa sąsiadujące w tabeli Składniki tworzą Czynnik.

Sens merytoryczny zmiennych cząstkowych wynika z nazw oraz z opracowanych wcześniej definicji każdego Składnika. Statystyki tych zmiennych są kluczowe w szczegółowej analizie badanych cech oraz w ocenie Spójności wypowiedzi.

Czynnikami nazywamy tu zmienne wyrażające typologię badanej kategorii psychologicznej lub pedagogicznej (np. ze sfery mentalnej i wolicjonalnej), a ilościowo jest to zbiór statystyk opisujących stan danej kategorii. Każdy Czynnik jest średnią z komplementarnej pary Składników. W kolumnach tabeli – o zwięzłych nazwach pojęć zdefiniowanych w fazie konceptualizacji – umieszczane są statystyki obliczone dla każdej z prób. W wierszu N" podaje się poziomy docelowe Norm dla populacji. Dodatkowo warto też w trzech ostatnich kolumnach umieścić rezultaty połówkowe (np. Doznanie i Poznanie) oraz wynik ogólny ewaluacji (np. Kultura).

Sens merytoryczny zmiennych splotowych wynika z nazw kategorii i z opracowanych wcześniej definicji każdego Czynnika. Statystyki tych zmiennych mają kluczowe znaczenie w analizie relacji między komponentami afektywnymi i kognitywnymi.

Wynikami nazywamy tu scalone zbiory wypowiedzi wszystkich respondentów z danych prób wobec wszystkich bodźców-stwierdzeń, a ilościowo są to statystyki wyrażające rezultaty zagregowane w zmienne ogólne. W kolumnach tabeli – opisanych kodami zgodnie z literowymi oznaczeniami Grupy lub Klasy – umieszczane są statystyki zbiorcze i osiągnięcia wszystkich porównywanych prób badawczych. W wierszu poniżej kodu podawane są liczebności tych prób (n). Najcenniejsze są tu wyznaczone empirycznie miary przyrostów: Trendów (±t) i Efektów (±e).

Sens merytoryczny zmiennej ogólnej wynika z definicji indicatum, przyjętej w fazie konceptualizacji jako globalny przedmiot badań. Statystyki tej zmiennej są kluczowe w analizie całkowitych efektów ewaluowanego procesu i w ocenie jakości badań.

Rezultaty zbiorcze, uzyskane przez elementarne próby badawcze (Klasy), kumulowane są tu w wierszach rozpoczynających się od dwuliterowego kodu Klasy (np. Aa) i jej liczebności (n). W przykładzie widzimy Wartości wypowiedzi przed kursem M', po kursie M" oraz Zmianę ±M.

Oprócz analiz statystyk dla Klas, możliwe są też podziały na próby różniące się jakimś ustalonym empirycznie parametrem. Przykładem jest wyodrębnienie trzech frakcji respondentów osiągających różne poziomy rezultatów: wysoki, średni, niski.

Rezultaty zbiorcze, uzyskane przez zasadnicze próby badawcze (Grupy), kumulowane są tu w wierszach rozpoczynających się od jednoliterowego kodu Grupy (np. A) i jej liczebności (n). Zmiana ±M wyraża przyrosty Wartości w toku procesu edukacyjnego poddanego ewaluacji.

W testowaniu strategii edukacyjnych i w ewaluacji efektów oddziaływań zachodzi niekiedy potrzeba podziału respondentów na grupy eksperymentalną i kontrolną. Ponadto możliwe i stosowane jest też rozwarstwienie ze względu na płeć.

Uogólnione wyniki statystyczne, uzyskane przez Ogół badanych reprezentujących populację, zajmują cały obszar tabeli. Liczba wierszy zależy od liczby wyświetlanych parametrów, a tych w pomiarach Skalą dwuważonych ocen można obliczyć ponad 40 (w tym pary przed i po).

W ustalaniu zasięgu prób całościowych konieczne jest branie pod uwagę wieku respondentów. Przykładowo w ewaluacji efektów osiąganych przez uczących się, należy analizować odrębnie rezultaty gimnazjalistów, licealistów bądź studentów.